Historia parafii

Wieś Dzikowiec założona została w 1566 r. na wniosek Jana Krzysztofa Tarnowskiego na mocy przywileju lokacyjnego króla Zygmunta Augusta. W tym czasie przynależała do parafii Raniżów. Sołectwo w Dzikowcu otrzymał Andrzej Konaszewski z Lipnicy. W 1572 r. ufundował on pierwszy drewniany kościół i zaczął czynić wraz z miejscowymi wiernymi starania o utworzenie przy nim parafii.

Erygowana została przez bpa F. Krasińskiego 7 stycznia 1577 r. Jej fundację zatwierdzili królowie Zygmunt August i Stefan Batory. Pierwsza świątynia spłonęła podczas najazdu wojsk Jerzego Rakoczego w marcu 1657 r. Na jej miejscu powstał kolejny drewniany kościół, który przetrwał do I poł. XIX w.

W okresie PRL funkcję proboszcza w Dzikowcu pełnił Sługa Boży ks. Stanisław Sudoł, który poprzez swoje świątobliwe i gorliwe życie kapłańskie zapisał się w pamięci wiernych tego terenu (od 19 marca 2014 r. prowadzony jest jego proces beatyfikacyjny). Kościół parafialny pw. św. Mikołaja Biskupa zbudowany został w latach 1814-1816. Uroczyście poświęcił go bp F. Wierzchlejski w 1859 r.

W 1879 r. wymieniono pokrycie dachu z gontu na blachę cynkowaną, a w 1933 r. dobudowano do elewacji frontowej kruchtę. Kościół restaurowany był w 1991 r. Świątynia jest murowana i otynkowana, ma styl klasycystyczny, jest kryta blachą. Kościół jest halowy, trójnawowy. Korpus kryty dachem czterospadowym, a prezbiterium trójspadowym. Na wieży znajduje się hełm czteropołaciowy o wybrzuszonych połaciach. We wnętrzu kościoła zachowały się elementy barokowe z XVII w. (chrzcielnica) i XVIII w. (feretrony).

Wyposażenie kościoła jest jednak głównie klasycystyczne i eklektyczne z XIX w. Wnętrze wzbogacają secesyjne witraże projektu Stanisława Matejki, wykonane w pracowni Żeleńskiego z Krakowa w 1912 r.

Całość stanowi zbiór dzieł sztuki i wyrobów rzemiosła artystycznego, służących potrzebom kultowym, o zróżnicowanej wartości artystycznej, odzwierciedlających rozwój i kulturę mieszkańców Dzikowca oraz mecenat kolatorów parafii.